Opactwo Cystersów w Alcobaça. Fotorelacja

Alcobaca to miasto w Portugalii, które leży w regionie Centrum. Jest siedzibą gminy Alcobaca. Miejscowość zamieszkuje około 55 tysięcy osób. Nazwa miasta pochodzi od połączenia nazw dwóch rzek: Alcoa i Baca. W Alcobaca znajduje się jeden z najcenniejszych portugalskich zabytków – Opactwo Cystersów. Kompleks ufundował Alfons I w 1153 roku jako dar wdzięczności za wypędzenie Maurów z Santarem. Budowę świątyni ukończono około roku 1223. Pod koniec XIII stulecia klasztor stał się najpotężniejszym i najbogatszym w Portugalii. Opactwo miało pod swoim zarządem 12 miast oraz 3 porty. Był taki okres, że w klasztorze mieszkało nawet 1000 mnichów. Zakon Cystersów został zlikwidowany w 1834 roku. W 1989 roku obiekt został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Klasztorny kościół uznawany jest za największy w Portugalii. Jest on wzorowany na świątyni, która znajduje się we francuskiej miejscowości Citeaux. Budowla w Alcobaca ma 106 metrów długości, 20 metrów wysokości i 23 metry szerokości. Do kościoła wchodzi się przez wielki bogato zdobiony gotycki portal. Wnętrze posiada trzy nawy. Gotyckie sklepienie jest wsparte na potężnych kolumnach. W kościele znajdują się grobowce króla Piotra I oraz jego żony Ines de Castro. Sarkofagi te zdobione są XIV – wiecznymi rzeźbami, które przedstawiają postacie ludzkie, zwierzęta oraz ważne wydarzenia biblijne. Nieopodal znajduje się gotycki panteon królewski – Sala Dos Tumulos. Ciekawe jest prezbiterium kościoła. Z tyłu ołtarza głównego znajdują się kaplice oraz wejście do XVI-wiecznej nowej zakrystii z manuelińskim portalem, który udekorowany jest pięknie wyrzeźbionymi liśćmi.

Obok wejścia do kościoła znajduje się Sala Królów, gdzie zwiedzający może obejrzeć wykonane przez mnichów posągi portugalskich władców do 1777 roku, czyli do śmierci króla Józefa I.

W klasztorze można podziwiać także XIV-wieczne krużganki, których inicjatorem powstania był król Dionizy. Drugie piętro owych krużganków posiada manuelińskie sklepienie.

Turystę niewątpliwie zachwyci wielka klasztorna kuchnia, w której w pierwszej kolejności przykuje uwagę dużych rozmiarów komin. Od XVIII stulecia przez środek pomieszczenia przebiega kanał od rzeki Alcoa. Ów kanał dostarczał klasztorowi wodę oraz ryby, które w dużej mierze same do niego wpływały. Do kuchni przylega także refektarz, który posiada łukowe sklepienie wsparte na kolumnach. W refektarzu można zobaczyć ambonę, na której czytano Pismo Święte, kiedy mnisi spożywali pokarmy.

Zdjęcia Andrzej Pietruszka, październik  A.D. 2019