Muzeum Witrażu w Krakowie
Krótka historia muzeum
Kamienicę, w której istnieje obecnie muzeum, wybudowano w roku 1902. Inicjatorem jej powstania był architekt Stanisław Gabriel Żeleński. Jest to budowla, która została zaprojektowana w taki sposób, ażeby artysta miał wygodne warunki przy tworzeniu witraży. W opisywanym budynku dzieła swoje realizowały takie małopolskie osobistości, jak Wyspiański czy Mehoffer. W roku 1914 założyciel pracowni witraży zginął podczas jednej ze stoczonych bitew, która miała miejsce na początku pierwszej wojny światowej. Po śmierci Żeleńskiego, pieczę nad instytucją przejęła jego żona, a mianowicie Izabela Żeleńska z domu Madejska. Wyróżniała się ona bardzo dużą sprawnością w zarządzaniu omawianą pracownią. W latach 50. ubiegłego stulecia instytucja została upaństwowiona, będąc w posiadaniu różnorakich spółdzielni pracy. W roku 2000 pracownia witraży została wykupiona przez Piotra Ostrowskiego, który przywrócił jej dawną świetność. Muzeum ma na celu przybliżać proces tworzenia witraży, jak również propagować ich bardzo interesującą historię dla szerszego grona odbiorców. Pracownia znajduje się przy alei Krasińskiego 23, nieopodal gmachu Muzeum Narodowego. Instytucja czynna jest od wtorku do soboty. Muzeum działa od roku 2004. Uważam, że warto odwiedzić omawiane muzeum. Co ciekawe, podczas zwiedzania tej instytucji, można zobaczyć pracowników, którzy pieczołowicie tworzą witraże. Jest to bardzo żmudna praca, ale efekt końcowy za każdym razem, tak mi się przynajmniej wydaje, przynosi nie byle jaką satysfakcję. Przecież osoby, które pracują przy witrażach, są prawdziwymi artystami. Na prawdę ich bardzo podziwiam i darzę ogromnym uznaniem.
Fotograficzny spacer po pracowni
Zdjęcia Andrzej Pietruszka, 19.11.22, informacje na podstawie broszury informacyjnej o muzeum.